.png)
Vandaag draaide alles om ontdekken, om leren en om proeven. Het was subliem. Ik heb er geen andere woorden voor.
Sofia is een stad met een extreem rijke geschiedenis. Een boeiende geschiedenis. De 'guided tour' die ik vanochtend heb gevolgd heeft op 3 uur tijd het merendeel van de plaatsen 'gecovered' die op mijn shortlist stonden EN ik heb er veel meer uitleg bij gekregen dan de info die ik eerder zelf had opgezocht + NOG BELANGRIJKER : persoonlijke anekdotes van de gids.
Leven in communisme, families ten tijde van het communisme... Ik had er nooit eerder expliciet bij stilgestaan, niet bij het emotionele aspect. Niet bij de kansen die jongeren jarenlang NIET hebben gekregen en niet bij alle dromen die jarenlang NIET zijn uitgekomen. Ik zou kennis hebben genomen van de feiten, maar niet van de persoonlijke ervaringen. Het zou een echte gemiste kans zijn geweest. Zoveel dingen die voor ons zo vanzelfsprekend zijn, altijd vanzelfsprekend zijn geweest, waren en zijn het niet voor de jongeren in Bulgarije. Nog niet, want het land is (volgens de gids) aan een sneltempo aan het evolueren en groeien.
Namiddag heb ik deelgenomen aan een 'Food Tour'. Met een klein hartje weliswaar, want ondanks dat ik 4 jaar in West-Afrika heb gewoond, blijf ik sceptisch ten opzichte van wat er in mijn bord verschijnt en hoe ik het ga verteren. Maar het was een succes, een groot succes. Ik heb alles geprobeerd, alles geproefd en ik ben zelfs verliefd geworden op een aantal typische gerechten: banitsa en tarator waren een grote hit voor mij. Meer details over de gerechten zullen misschien later nog volgen, om het dossier "Bulgarije" helemaal volledig te maken.
Ik ben er ook in geslaagd om in Sofia de enige Engelstalige Harry Potter shop te vinden. En uiteraard kon ik dit niet zomaar ongemerkt voorbij laten gaan en moest er toch een souvenir mee naar huis. Mischief managed.
Commentaires